Jacques Rivière (Bordele, - Paris, ) frantses idazle, kritikari eta argitaratzailea izan zen. Frantziako intelektual nagusietako bat izan zen Lehen Mundu Gerra ondorengo urteetan. ''Nouvelle Revue Française'', arte- eta literatura-aldizkaria, sortu zuen 1910ean, beste batzuekin batean. 1912an, bere garaiko idazle batzuei (Gide, Claudel, Jammes) buruzko kritika-lanak argitaratu zituen: ''Études'' (bigarren bilduma bat agertu zen 1947an, ''Nouvelles études''). 1914-1918 urteetan preso eduki zuten Alemanian eta ''L´Allemand'' (1918, ''Alemaniarra''), egonaldi hartako oroitzapen-liburua, idatzi zuen gerra ondoren. 1919tik hil arte, ''Nouvelle Revue Française'' aldizkariaren zuzendari izan zen, eta urte hartan ekin zien argitalpen-lanei. Bi nobela psikologiko idatzi zituen: ''Aimée'' (1922) eta ''Florence'', bukatu gabea. Gaztetan utzitako katolizismora itzuli zen 1913an, eta erlijioari buruzko gogoeta-liburu bat idatzi zuen, 1925ean: ''À la trace de Dieu'' (1925, ''Jainkoaren bila'').
Wikipediatik informazioa lortu