Jean Jaurès

Jean Léon Jaurès (ur. 3 września 1859 w Castres, zm. 31 lipca 1914 w Paryżu) – francuski przywódca socjalistyczny, zamordowany przez francuskiego nacjonalistę.

Krytykował program skrajnej lewicy, tzw. blankizm czy nawet anarchosyndykalizm. Walczył o pokój i proponował odwołanie się do formy strajku powszechnego w państwie uwikłanym w konflikt. Jego zdaniem socjalizm był najwyższą afirmacją praw jednostki. Wskazywał, iż rewolucja powinna prowadzić do przejęcia państwa i nadania mu nowych treści. Działacz II Międzynarodówki Socjalistycznej. Wypowiadał się za nauczaniem powszechnym, głosił poglądy antyklerykalne. Był znakomitym mówcą i dziennikarzem. W 1904 r. założył „L’Humanité” – gazetę adresowaną do szerokich mas społecznych. Interesował się filozofią, literaturą i sztuką, był gruntownie wykształcony, przez pewien czas wykładał filozofię na uniwersytecie w Tuluzie. Zasłynął jako obrońca praw robotników i współtwórca pierwszej we Francji spółdzielczej huty w Albi. Napisał ''Nową armię'' i pięciotomową ''Socjalistyczną historię rewolucji francuskiej'' (w rzeczywistości historię ruchów społecznych we Francji od 1789 r. do końca XIX wieku). Zginął w paryskiej kawiarni Croissant zastrzelony przez nacjonalistę Raoula Villaina, którego skłoniła do tego czynu propaganda militarystów, przedstawiających Jaurèsa jako człowieka, który rzekomo wyrzekł się ojczyzny. Źródło: Wikipedia